Reżyser Oczyszczonych pokazuje, czym jest współczesny teatr, który nie uczy już postaw moralnych i nie rozmawia z przeszłością. Nie każe siebie naukowo analizować, nie zmusza nikogo do grzebania w erudycyjnym pudle scenicznych pomysłów. Niczego w widzu nie koi, funkcja terapeutyczna teatru poszła w diabły (...) Na widowni nie ma żadnej zbiorowości, grupy podobnie myślących ludzi. Po prostu jest spektakl i jesteś ty. I trzeba sobie samemu poradzić z niewygodnym przesłaniem Oczyszczonych.
Łukasz Drewniak, PRZEKRÓJ

Premiera: 15 grudnia 2001 - Teatr Współczesny we Wrocławiu, 11 stycznia 2002 - Teatr Polski w Poznaniu, 18 stycznia 2002 - TR Warszawa
Czas: 2 godz. 40 min. (bez przerwy)
Koprodukcja TR Warszawa, Wrocławskiego Teatru Współczesnego i Teatru Polskiego w Poznaniu.

Spektakl rekomendowany dla widzów powyżej 18 roku życia lub za zgodą rodziców i prawnych opiekunów (prosimy o kontakt z działem edukacji: edukacja@trwarszawa.pl).
Dla grup zorganizowanych ze szkół ponadgimnazjalnych oferujemy warsztaty wprowadzające do spektaklu (prosimy o kontakt z działem edukacji: edukacja@trwarszawa.pl).

„Na scenę - do tego miejsca o niejasnym statusie (sala gimnastyczna, szpital, kostnica, łaźnia?) - przychodzą ludzie w oczekiwaniu, że poznają prawdę o sobie. A raczej nie poznają, tylko jej doznają. Bowiem dramat Kane mówi o ludziach, dla których podstawowym kryterium prawdy jest ciało. Nie słowa. W tym sztucznym wnętrzu nic ich nie rozprasza, są skoncentrowani na tym, z czym - najistotniejszym dla siebie - przyszli. Odkrywają się boleśnie i bezwstydnie, dobierają do tego, co ukryte. Nie szukają winy w innych, w społeczeństwie, rodzinie, narkotykach, życiu. Życie zostało poza sceną.”
Joanna Targoń, DIDASKALIA

„Świat widziany oczami bohaterów z marginesu, zamkniętych w domu resocjalizacyjnym szokuje. Na pewno. Ale Kane i Warlikowski nie uzurpują sobie prawa do wyczerpującej, jedynie możliwej prawdy o świecie. Otwierają tylko przed nami kolejne drzwi rzeczywistości, jak wcześniej robili to Strindberg czy młodzi gniewni, bo granice obyczajowe znowu przesunęły się."
Jacek Cieślak, RZECZPOSPOLITA

WYJAZDY & NAGRODY

International Theatre Festival Santiago a Mil, Chile (28-30.01.2011)
III Festiwal Wybrzeże Sztuki, Gdańsk (26-27.06.2010)
XII Europe Theatre Prize N.T.N.G., Royal Theatre, Saloniki (10.04.2008)
Międzynarodowy Festiwal Teatralny PoNTI, Portugalia (5-6.12.2008)
XXI Seoul Performing Arts Festival, Korea Południowa (5-10.10.2006)
Występy gościnne, Budapeszt (21-22.10.2005)
Występy gościnne we Francji: Valance, (6 -7.05.2004), Bourges (11-12.05.2004), Amiens (15.05.2004)
Kunsten Festival des Artes, Bruksela (19-21.05.2004)
Festiwal BITEF, Belgrad (16, 17.09. 2004)
Występy gościnne, Wilno (2.10.2004)
Występy gościnne, Lipsk (11-12.11.2004)
VI Festiwal Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje", Katowice (1.03.2003)
Festival de Theatre des Amerigues, Montreal (29-31.05.2003)
Występy gościnne, Petersburg (28.10. 2003)
Występy gościnne, Hebbel am Ufer Theater, Berlin (14-16.04.2002)
56. Festival d'Avignon (19,20, 22-25.07.2002)
12. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Divadelna Nitra (24.09.2002)

Laur Konrada dla Krzysztofa Warlikowskiego - nagroda główna VI Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” 2003.
Nagroda im A. Zelwerowicza za rok 2002 przyznana przez miesięcznik „Teatr” dla Stanisławy Celińskiej za rolę Kobiety.
Feliksy 2002 dla Stanisławy Celińskiej za rolę drugoplanową.
Nagroda Francuskiego Związku Krytyków Teatralnych dla Oczyszczonych Sarah Kane - najwybitniejszego przedstawienia obcojęzycznego w sezonie 2002/2003 we Francji.