Myślący ocean jest obcym, zamkniętym kosmosem, wiecznym wyzwaniem dla umysłu solarysty. Tej obcości człowiek nie umie przekroczyć, szuka w niej lustra, które mogłoby dać potwierdzenie jego wielkości. Praca na Solaris wymaga ciągłego zawieszenia między tym, co zrozumiałe i oczywiste, a tym, co obce i niepojęte. Kompromitują się tu wszelkie schematy oceny świata. Wszystko to prowadzi żyjących tu ludzi do samozniszczenia, czasem do samobójczej śmierci. Dlatego istnienie stacji budzi kontrowersje i dyskutuje się o tym, czy nie powinna zostać zamknięta.
Premiera: 2 października 2009
Czas: 1 godz. 45 min. (bez przerwy)
Obsada
-
biogram Eryk Lubos
„Tych, którzy adaptację Solaris Stanisława Lema na teatralne deski uważali za rzecz niemożliwą, uspokajam. Natalia Korczakowska w TR Warszawa wyszła z opresji obronną ręką, choć jej spektakl jest raczej wariacją na temat powieści niż jej wiernym odwzorowaniem.”
Jacek Wakar, DZIENNIK GAZETA PRAWNA
„Korczakowska buduje na scenie TR fascynująco klaustrofobiczną przestrzeń stacji kosmicznej, fabryki fantomów. To więzienie podświadomości, kropla ludzkiego świata zastygła wewnątrz kosmicznego organizmu, który może być rozumną istotą próbującą w jakiś sposób skomunikować się z nami.”
Łukasz Drewniak, PRZEKRÓJ
„Twory ukazujące się badaczom pokrytej przez ocean planety to nie Obcy. Przeciwnie - wydają się jak najbardziej własnymi, prywatnymi, intymnymi obrazami przechowywanymi w zakamarkach psychiki. (…) Twórców spektaklu mniej interesowały filozoficzne rozważania, czym jest wywołująca te materialne halucynacje planeta. Oceniający, badający, testujący nasze reakcje twór to nie pozaziemska istota, ale społeczeństwo. Wysyłani przez niego goście - to produkty nieświadomości, seksualne natręctwa zamkniętych, izolowanych od społeczeństwa mężczyzn.”
Joanna Derkaczew, GAZETA WYBORCZA
WYJAZDY
XIV Festiwal Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”, Katowice (30.03.2011)