Największą tajemnicą teatru Warlikowskiego jest niezwykła ambiwalencja dobra i zła. Złowieszcze piękno, o którym mówi Prospero komentując czyny Ariela, stanowi wielką pokusę, zło uwodzi, wodzi na pokuszenie i manowce, jest piękne i wyrafinowane. Dobro jest nieatrakcyjne, niespektakularne i niespektaklowe. Nie ma szansy zwyciężyć w rankingu na popularność, który jest miarą nowego świata. Co więcej, nawet kiedy zwycięża, zwykle jest już na wszystko za późno. Te zwycięstwa są potrzebne tylko nielicznym. Zło i tak zbiera dalej swoje pełne blichtru żniwo. Splendor dobra jest cichy i pokorny. W Burzy Warlikowski stawia niemodne pytania o wartość cnoty i przywraca rangę winy.
Piotr Gruszczyński, TYGODNIK POWSZECHNY
Premiera: 4 stycznia 2003
Czas: 2 godz. 40 min. (bez przerwy)
Hebbel am Ufer Theater, Berlin (04-06.06.2003)
Feliks 2003 dla Magdaleny Cieleckiej za drugoplanową rolę żeńską.
Feliks 2003 dla Krzysztofa Warlikowskiego za reżyserię.
Złoty Yorick, nagroda Fundacji Theatrum Gedanense dla najlepszego przedstawienia szekspirowskiego sezonu 2002/2003.
Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawana przez miesięcznik „Teatr” dla najlepszej aktorki sezonu teatralnego 2002/2003 dla Renate Jett za rolę Kalibana.